غواصی در عمق آب‌های اقیانوس هم به نوعی هیجان‌انگیز و از طرف دیگر ترسناک است، اما مسلما یک ماجراجویی خارق العاده است. وقتی بیشتر سفر می‌کنیم، متوجه می‌شویم که برای لذت بردن بیشتر از سفر و زندگی باید یک‌سری فعالیت‌ها و تخصص‌های جدیدی را یادبگیریم تا قادر باشیم فعالیت‌های بیشتری انجام دهیم و لذت سفر را چندین برابر کنیم. باید شجاع باشیم و به بلندترین ارتفاع‌ها یا به غارها و زیرزمین یا حتی به اعماق آب‌های آزاد برویم. همه این فعالیت‌ها هیجان و لذت سفر را افزایش می‌دهند.

از ۸ سال قبل که برای اولین بار در تایلند اسنورکینگ (غواصی بدون کپسول اکسیژن و در سطح آب) را تجربه کردم، فکر غواصی در اعماق آب‌ها در ذهنم شکل گرفته بود. اما صادقانه بگویم که کار خاصی برای تحقق این رویا نکرده بودم تا اینکه بهار (۱۳۹۵) وقتی در دبی بودیم برای رفتن به غواصی سوال کردیم و آنجا متوجه شدیم که باید حداقل مدرک آب‌های آزاد پدی (PADI Open Water) را داشته باشیم، آز انجا که برنامه‌های مختلفی در سفر دبی داشتیم، دوره غواصی را به سفرهای بعدی موکول کردیم.

زمانی که به لندن برگشتیم، جستجو درباره بهترین مکان برای گذراندن دوره‌های غواصی را شروع کردم و در نهایت دریافتم که تقریبا در همه جا می‌توان این دوره‌ها را گذرداند، حتی در خود لندن. اما بیشتر جهانگردان ترجیح می‌دهند که دوره‌های غواصی را در کشورهای جنوب آسیا بگذرانند و مسلما حدس زدن دلیل آن کار سختی نیست با توجه به اینکه این کشورها مقصد بسیاری از بک‌پکرها و جهانگردان و ماجراجوها هستند.

ثبت نام برای دوره غواصی

ما سفر ۱۷ روزه‌ای به تایلند را برنامه‌ریزی کرده بودیم که در این سفر اقامت ۸ روزه در پوکت، جایی که برای غواضی و فعالیت‌های آبی معروف است، هم وجود داشت.

آماده شدن برای پریدن در آب

پوکت (بعد از بانکوک و چیانگ‌مای) آخرین شهری بود که ما در تایلند به آن می‌رفتیم. با توجه به اینکه یک روز بعد از آخرین (دایو) غواصی اکیدا توضیه می شود پرواز نکنید به دلیل به خطر افتادن سلامت بدن، ما این دوره را در اولین روزهای سفرمان به پوکت رزرو کردیم.

ما قبل از سفر به تایلند به صورت آنلاین در یک دوره سه روزه غواصی در آب های آزاد (PADI open water ) که شامل ۶ دایو (غواصی) از قایق بود را در یک مرکز غواصی پنج ستاره (با توجه به ستاره‌هایی که در گوگل و سایت تریپ‌ادوایزر گرفته) به نام «آل فور دایوینگ» (All4diving) ثبت نام کردیم. این دوره آموزشی برای هر نفر ۱۳ هزار و ۵۰۰ بت ( حدود ۳۹۴ دلار آمریکا) بود.

سخت‌ترین بخش یادگیری غواصی

بعد از ثبت‌نام، برای ما یک کتاب آنلاین فرستادند که باید این کتاب را که درباره اطلاعات اولیه در مورد غواصی بود، قبل از سفر می خواندیم. ما شب قبل از شروع دوره آموزشی به پوکت رسیدیم. روز اول این دوره آموزشی من و برونو در یک اتاق کوچک شیشه‌ای نشستیم و چند تا فیلم درباره همان اطلاعاتی که در کتاب خوانده بودیم دیدیم و بعد از ویدیوها امتحان تئوری غواصی را دادیم.

دوره آموزشی ما به زبان انگلیسی بود و مربی ما الن از انگلستان بود، اما بسیاری از مراکز غواصی در پوکت مربی به زبان‌های دیگر از جمله فارسی هم دارند.

در حال ارتباط برقرار کردن با هم در زیر آب

بعد از امتحان تئوری، به سمت استخر رفتیم تا نشان دهیم که می‌توانیم ۲۰۰ متر شنا کنیم و ۱۰ دقیقه روی آب شناور باشیم. اگر شناگر ماهری نیستید نگران نباشید، برای غواصی نیازی نیست خیلی سریع شنا کنید یا خیلی ماهر باشید فقط لازم است که نشان دهید بدنتان آمادگی شنا کردن در ۲۰۰ متر را دارد.

زمانی که ما از همه این امتحان‌ها سربلند بیرون آمدیم، لباس‌های غواصی (وت سوت) را به تن کردیم در استخر پر عمق (۶ متری) غواصی را شروع کردیم.

غواصی در استخر خیلی سخت و خسته کننده بود و این موضوع باعث نگرانی ما شد. به این فکر می کردیم که اگر استخر اینقدر سخت است، در آب‌های آزاد چیکار باید بکنیم. اما الن مربی ما به ما گفت که غواصی در آب‌های آزاد بسیار راحت‌تر از استخر است و این کمی امیدوار کننده بود.

علاوه بر همه این‌ها مشکل حاد دیگری هم وجود داشت، برونو با متعادل کردن فشار در بینی و گوش هایش با مشکل روبرو شده بود و درد شدیدی در گوش‌هایش داشت (این مشکل برای غواصان می‌تواند جدی باشد). این موضوع نگرانی ما را بیشتر کرده بود، چرا که امکان داشت برونو در روز بعدی که غواصی در اقیانوس بود، نتواند من را همراهی کند.

روز بعد، ماشینی به دنبال ما در هتل آمد و به اسکله، جایی که قایق‌های غواصی بود رفتیم. حرکت به سمت اولین سایت غواصی حدود یک ساعت طول کشید و در این مدت ما با مربی‌مان صحبت کردیم و مشکل برونو را که البته بهتر شده بود، در میان گذاشتیم. الن پماد تایگر را پشت گوش‌های برونو مالید و به او چند توصیه کرد که باعث شد برونو بتواند تا آخرین روز بدون هیچ مشکلی ادامه دهد.

زمانی که به اولین سایت غواصی رسیدیم، همه آماده بودیم و همه چیز خیلی سریع پیش رفت. مربی‌ها در آب می‌پریدند و به سرعت باید شاگردها آن‌ها را دنبال می‌کردند.الن به داخل آب پرید بدون اینکه بتوانم فکر کنم من هم به درون آب پریدم. این سریع حرکت کردن به این دلیل بود که قایق با موج حرکت می‌کرد و اگر سریع در آب نمی‌پریدیم از سایت دور می‌شدیم و مجبور بودیم تا سایت شنا کنیم. شنا کردن یعنی خسته شدن و بیشتر اکسیژن مصرف کردن.

من، برونو و الن هر سه صحبت خیلی کوتاهی روی آب داشتیم و الن پرسید «آماده‌اید؟». در این لحظه من سرم را درآب کردم و با دیدن عمق آب شوکه شدم. به الن نگاه کردم و سعی کردم نگرانی‌ام را پنهان کنم و جواب دادم «بله» و شروع به پایین رفتن کردیم. هر چه که به کف آب نزدیک‌تر می‌شدیم، ترس و نگرانی‌های قبلی جای خودشان را به هیجان و لذت می‌دادند.

دراین روز، ما در سه سایت مختلف غواصی کردیم و هر چیزی را که در استخر یادگرفته بودیم، تمرین کردیم.البته باید اعتراف کنم که غواصی در آب‌های آزاد خیلی راحت‌تر از استخر است و احتمالا به دلیل وجود فضای بیشتر و چگالی آب.

فیلمبرداری و عکسبرداری در زیرآب

روز سوم که روز آخر هم بود، ما اجازه داشتیم که دوربین همراه داشته باشیم، چون آموزش تقریبا تمام شده بود. مثل روز قبل سوار قایق شدیم و اینبار به جزیره پی پی رفتیم. اولین سایتی که در آن غواصی کردیم پر از صخره بود و باید از بین صخره‌ها شنا می‌کردیم. زمانی که آماده بودیم به سطح آب برگردیم، الن (مربی ما) روی کتاب غواصی‌اش نوشت «شما غواص آب‌های آزاد هستید». اینگونه بود که دوره آموزشی ما تمام شد و ما رسما غواص شدیم. در همان لحظه هر سه زیر آب شادی کردیم و رقص زیرآبی انجام دادیم.

الن و کتاب غواصی اش زمانی که نوشت «شما غواص آب‌های آزاد هستید»

در آن روز دو غواصی دیگر هم داشتیم، اما این دو دیگر جزیی از آموزش نبودند و غواصی تفریحی بودند. غواصی بعدی در قسمت دیگری از جزیره پی پی انجام شد که کمی صخره ای بود، اما از سایت اول ماهی بیشتر داشت.

سومین و آخرین غواصی روز در منطقه کوسه‌ها انجام شد که بهترین غواصی بود. اگرچه ما کوسه‌ای ندیدیم اما صخره‌های رنگی و ماهی‌های رنگانگ زیادی دیدیم و از بین گروه‌های ماهی‌ها شنا کردیم (که در ویدیو می‌توانید ببینید).

در ابتدا من فکر می‌کردم که غواصی در اعماق آب‌ها کمی متفاوت با اسنورکلینگ است، اما واقعا تجربه‌ای متفاوت و خارق العاده‌ای بود، تجربه نفس کشیدن زیر آب، یک نجربه منحصر به فرد و عالی بود.

با مدرک غواصی در آب های آزاد ( PADI Open Water) ما می‌توانیم در هر نقطه زمین تا عمق ۱۸ متری غواصی کنیم. ما غواصی را در پوکت شروع کردیم، اما این شروع فصل جدیدی برای صفرهای ماست و به زودی در سایتی دیگر غواصی خواهیم و شاید اینبار برای دوره‌های پیشرفته ثبت نام کنیم تا بتوانیم در اعماق ۳۰ متری شنا کنیم.

نویسنده این مطلب منصوره فراهانی مدیر Travel with Mansoureh